Long time no see

Ze was een beetje molliger geworden, maar dat was hij ook, dus besloot hij er diplomatisch over te zwijgen. Hij had haar al meer dan acht jaar niet gezien. Toch herkende hij haar stem meteen toen ze achter zijn rug zijn naam riep. Het korte gesprek dat daarna volgde, maakte al snel duidelijk dat ze elkaar niet zoveel meer te vertellen hadden. “En heb jij al een vriendin,” vroeg ze schoorvoetend. “Ja, al zes jaar, “ antwoordde hij, “in de grote vakantie gaan we zelfs trouwen.” Ze gaapte hem een paar seconden aan tot ze zich dat zelf realiseerde. “En jij,” vroeg hij. “Ik ben nog alleen.” Stilte. “Alleen en gelukkig,” voegde ze er gniffelend aan toe. Het zenuwachtig lachje dat het antwoord begeleidde, verraadde dat ze aan het liegen was. Wat volgde was een zielig gesprek met formele vragen van haar kant en flauwe moppen uit zijn mond. De conversatie brokkelde stilaan af. Ze stelde vragen die mensen stellen als ze niet echt geïnteresseerd zijn en hij gaf de antwoorden die ze verwachtte. Vijf minuten later zochten ze allebei een excuus om er vandoor te gaan. Hij moest naar het toilet en zij moest iemand anders nog iets vertellen. Ze vroeg nog om zijn telefoonnummer om later nog eens af te spreken, maar hij wist al dat het nooit zou gebeuren en was er niet rouwig om.