Urbanus Vobiscum

Het is pas wanneer Axelle Red een breekbare versie van Grootvader Geplant richting onze oren stuwt, dat het tekstschrijverschap van Urbanus ons opvalt. Als de onnozelheid waarmee Urbanus zijn eigen nummers brengt wegvalt, blijven er plots ernstige en prachtige songs over.
Vanochtend hebben ze grootvader geplant
In een putje op het kerkhof aan de schaduwkant
Vanochtend hebben ze grootvader geplant
Ik droeg een zwart kostummeke en een handschoen in m’n hand
En de pastoor zei dat hij ooit zou wederkeren
Maar pas na dat God het heeft gezegd
En opdat hij het niet eerder zou proberen
Wordt straks een dikke steen op hem gelegd
Urbanus Vobiscum is een prachtige plaat. Ook Jan De Wilde en Sarah Bettens maken van De Aarde een gevoelige song. Uit het hele album –en niet in het minst uit het nieuwe nummer CO2 prostituee- schemert een gevoel van nostalgie. De Mens maakt van Gigippeke een stevige rocker en dat in het Zaventems! Urbanus baseerde Gigippeke trouwens op een oud Brussels liedje. Bakske Vol met Stro had mijn peter destijds op een klein singeltje. Telkens ik bij hem op bezoek kwam, speelde ik dat nummer de hele dag door. Nathalie Delcroix van Laïs brengt er een niet onaardig versie van. Hier valt de absurditeit van Urbanus zijn teksten onmiddellijk op.
K3, Bart Peeters, en De Nieuwe Snaar kwijten zich ook uitstekend van hun taak. Will Tura valt een beetje uit de toon met een wel erg magere versie van Meisje met de Bloemen. Erger is het gesteld met Clouseau dat aan Publiciteitsjaren niets toevoegt. De versie van Quand les Zosiaux die Wim Opbrouck neerzet is wezenlijk verschillend met het origineel. Hij maakt er een Frans chanson van, een tearjerker. Ik heb het er niet voor.
Al bij al een erg geslaagd initiatief, een mooi eerbetoon aan de bekwame tekstkunstenaar achter de onnozelaar Urbanus. Vrijdag te zien in een uitverkocht Sportpaleis.