Verwacht M/V met talent

Vanaf deze week moeten wij onze aanstaande spruit niet langer met het aanspreken, maar is hij of zij toepasselijker. Maandagochtend op de echografie vertelde de professor ons welk geslacht ons kindje had. Ik had het al iets vroeger gezien, Sarah had het nog niet opgemerkt. Het wordt nu zaak de komende vier maanden en half ons niet te verspreken. Onze moeilijk en bochtig parcours rond namen kiezen wordt bij deze ook gehalveerd. Goed nieuws dus. Maar het beste nieuws was toch dat het wezentje gezond is. Geen open rug, geen open gehemelte, alles zit erop en eraan. Hij of zij –laat de weddenschappen maar beginnen- is erg beweeglijk, konden we op de echo zien. Maar ook de mama voelt de spruit nu goed bewegen. Met als gevolg dat bij elke beweging de papa gesoupeerd wordt om even aan de buik te komen voelen. Tegen de tijd dat ik daar ben is het bengeltje gestopt met bewegen. Speelt dus nu al met mijn voeten. Voor diegenen die niet thuis zijn in de echo-materie: Op de eerste foto ziet u een dwarsdoorsnede van het hoofdje. Op het tweede plaatje een gezonde ruggengraat. Maak u geen zorgen ik zie bij drie op de vier foto’s ook niet wat er te zien valt.