De verkeerde
Een eenvoudig bezoekje aan een dagbladhandel was voor Betty Verbeeren genoeg om haar hele wereld ondersteboven te halen. Begin december vorig jaar raakt bekend dat een klant van De Griffel in Mere met een quickpick van zes euro iets minder dan een miljoen euro gewonnen heeft. De redactie van Het Nieuwsblad stuurt een reporter ter plaatse. De echte winnaar heeft zich echter nog steeds niet gemeld. Voor de fotograaf poseren de eigenaars van de dagbladhandelaar met de vette cheque en op één of andere manier geraakt ook de –letterlijk en figuurlijk- onfortuinlijke Betty mee op de foto. Als die in de krant verschijnt, krijgt ze dagelijks felicitaties en bedelbrieven en kent geen minuut rust. begin januari brengt de krant eindelijk verlossing door haar boodschap ‘ik ben absoluut geen lottomiljonair’ in het groot af te drukken.
De egoïstische
Een villa van 700.000 euro, drie wagens ter waarde van 150.000 euro, het is maar een kleine greep uit de aankopen die de 53-jarige Pete Kyle deed toen hij zeven miljoen euro met de lotto won. Zijn goed recht uiteraard, maar nauwelijks vijf kilometer van die dure villa wonen de vier broers en zussen van de Brit. De vier lijden aan de ongeneeslijke ziekte van Huntington, waar eerder al een broer en een zus van de winnaar aan stierven. Dat is een erfelijke hersenaandoening die zorgt voor controleproblemen van de spieren. Patiënten hebben een beperkt spraakvermogen en zitten in een rolstoel. Het enige wat dokters voor hen kunnen doen is het lijden verlichten. Dat kost handenvol geld. Groot was dan ook de verrassing van de familie toen ze –via de media- vernamen dat broer Pete de pot gewonnen had. Het plezier was van korte duur. Sinds de dag dat Pete rijk geworden is, heeft zijn familie nog geen rooie duit gekregen. Pete heeft zijn zieke broers en zussen zelfs geen enkele keer meer opgezocht. De familie deed ondertussen al verscheidene malen haar verhaal in de grootste Britse roddelbladen en heeft daar vermoedelijk ook de jackpot gekraakt.
De zuinige
Vrijgezel, 72-jaar, kinderloos, bijzonder hardhorig, lamme arm, altijd bij zijn ouders in een minuscuul huisje gewoond, een beetje mensenschuw en plotsklaps drie miljoen euro rijker. Het overkwam V.V.A. een man uit het Limburgse Paal. Veel is er in het leven van de winnaar niet veranderd. Hij is verhuisd naar een dorp een paar tientallen kilometers verder. Daar woont hij in een bescheiden appartementje op de eerste verdieping. Af en toe komt zijn zus op bezoek en twee keer per week komt de verpleegster van het Wit-Geel Kruis. Voor de rest ziet de man niemand. Hij zoekt ook zelf nooit contact maar knikt wel vriendelijk goedendag. Iedereen in het dorp weet dat hij miljonair is, maar laat hem met rust. Zijn grootste uitgaven: af en toe een paar trappistjes in een café in de buurt en bijna elke middag een dagschotel in de brasserie van het cultureel centrum. Misschien een ideetje voor VTM, Wie wordt de vrouw van…
De dieronvriendelijke
Wekenlang stonk het al in het Franse Auvergne. Een aantal buurtbewoners besloot zelf op zoek te gaan naar de oorzaak van de walgelijke stank. Hun zoektocht bracht hen aan de deur van de lottowinnaar die een paar jaar eerder een boerderij in het dorp had gekocht. Die gaf niet thuis en de buren trokken naar het erf van de boerderij. –Michel Vandenbossche en andere dierenvrienden lees hier niet verder- Daar troffen ze 250 dode koeien aan. De karkassen van de dieren lagen te rotten in de zon. De meeste koeien waren gestorven van ondervoeding. De wei waarop ze graasden was veel te klein. Andere koeien waren opgevreten door de honden die blijkbaar ook geen eten kregen. De dierenbescherming werd er bij gehaald en de vijftig overige koeien en honden werden elders ondergebracht. De eigenaar die de rest van zijn twee miljoen euro winst ergens anders aan het verbrassen was, werd aangehouden. Hij moet zich voor de rechtbank verantwoorden. De man beweert door zijn plotse geldwinst compleet de realiteit uit het oog verloren te zijn. Van zijn lottowinst is vandaag niets meer over. Hij leeft van sociale hulp.
De vrijgevige
‘Dit heb ik nog nooit meegemaakt,’ was het enige wat de verantwoordelijke van de Duitse Westlotto kon stamelen. Even ervoor had een lottowinnaar uit Dortmund zijn volledige winst, 9,1 miljoen euro, weggeschonken aan goede doelen. De vijftiger wist al drie maanden lang dat hij de winnaar was, maar maakte zich niet bekend. Reden genoeg voor tientallen mensen om zich als winnaar te gaan aanmelden. De meesten hadden hun biljet verloren, bij anderen had de hond het opgegeten, enfin als u ooit uw huiswerk niet gemaakt hebt kan u zelf verder gaan. De echte winnaar meldde zich uiteindelijk na vele oproepen in de media. Hij was bang dat de lottowinst zijn leven door elkaar zou halen. Als zakenman kwam de man niets te kort en was hij erg tevreden met zijn huidig leven. De Westlotto heeft samen met de winnaar een liefdadigheidsinstelling voor arme Duitsers opgericht. De identiteit van de man is in Duitsland nog steeds een zeer gegeerd geheim.
De nierloze
Lottowinnaar en nierdialysepatiënt Mick Taylor deed bij zijn winst een ietwat ongelukkige uitspraak en zei zes miljoen euro graag te willen ruilen voor een degelijke nier. Dat had de 26-jarige Brit beter niet gedaan. Nog geen dag later bulkten de kranten, de brievenbus en mailbox van Taylor met voorstellen van mensen die maar al te graag een nier wilden afstaan voor een deel van de pot. Ook op straat werd de man aangesproken. ‘Ik wil je mijn nier wel doneren als jij een gelddonatie maakt’ stelde een vrouw hem voor. Taylor die helemaal geen oproep deed maar eigenlijk meer een soort verzuchting slaakte, weigerde alle voorstellen. Deskundigen vonden de stormloop van door geld gedreven weldoeners weerzinwekkend. Ze wezen er ook op dat de handel in organen in Groot-Brittannië verboden is. Taylor zelf staat ondertussen op de wachtlijst voor wat al zijn derde transplantatie wordt.
De toevallige
Zijn dagelijkse zoektocht door de vuilnisbak voor een supermarkt bracht de 83-jarige Edward St. John meer op dan verwacht. Tussen het vuil vond de man een winnend loterijticket, goed voor 750.000 euro. Prachtig verhaal dat ook de media niet links lieten liggen. Tot ene Kevin Donovan opstond en beweerde de eigenaar te zijn van het verloren lotje. Samen met zijn familie trok hij naar de rechtbank in de hoop iets van het geld te zien. Op veel sympathie moest de beslissing van de Donovans niet rekenen. De meeste Amerikanen schaarden zich achter het finders-keepers principe van opa St. John. Uiteindelijk bedong diens advocaat een minnelijke schikking met de Donovans. Hij wou vermijden dat de grijsaard nooit van het geld zou kunnen genieten. De Donovans kregen 100.000 euro.
De ongelukkige
De naar Duitsland geïmmigreerde Turk Bilal Y. kon zijn geluk niet op toen hij een half miljoen euro lottowinst in ontvangst mocht nemen. Uit dankbaarheid en puur geluk kocht hij de Berlijnse lottowinkel waar hij het winnende biljet had gekocht. Een eigen zaak was een verre droom van de immigrant geweest. Daarmee tekende hij zijn eigen doodvonnis. Nauwelijks acht maanden later ontplofte de winkel. Twee klanten konden nog ontsnappen. Ze probeerden met een brandblusser de ruit in te slaan en zo de zestigjarige Bilal uit de winkel te bevrijden. Één van de klanten kon uiteindelijk de hand van de Turk vastgrijpen. Die verloor onmiddellijk alle kracht en bezweek aan een rookvergiftiging. De brandweer die niet ver van de wijk gestationeerd was, kwam hopeloos te laat.
De dolgedraaide
Dronkenschap, verstoring van de openbare orde, stelen van wagens, een dertigtal overtredingen had de 19-jarige Michael Carroll op zijn conto staan toen hij in 2002 maar liefst 15 miljoen euro won. ‘Ik ben geen engel, maar nu is het definitief afgelopen’ beloofde hij nog. Nauwelijks achttien maanden later blijft er van het geld nog slechts 700.000 over en van zijn goede beloftes nog veel minder. Carroll heeft ondertussen al negen maanden in de cel gezeten wegens afpersing. Hij werd veroordeeld voor vandalisme, rijgt de parkeerboetes en kleine overtredingen aan elkaar en is onlangs betrapt op het bezit van cocaïne. Hij werd door de Britse pers opgevoerd als king of chavs, wat zoveel wil zeggen als überjohnny. Met zijn geld kocht hij vier huizen, een villa in Spanje, twee BMW coupés, drie Mercedessen, twee Jeeps, verschillende quads, aandelen in zijn favoriete voetbalclub, een gigantisch luxezwembad, voor meer dan 100.000 euro juwelen en voor een onbekend bedrag aan drugs en drank. Zijn 21-jarige vriendin –met kind uiteraard- liet hem in de steek, maar dat liet Carroll niet aan zijn hart komen. Hij begon feestjes te geven. Op zo’n feest vloeide de champagne rijkelijk en was ook de drugs nooit ver weg. Rond een uur of tien startten de aanwezigen regelmatig een paintball gevecht. Voorbijgangers en omwonenden worden daarbij niet vergeten. Het feest werd steevast afgesloten met een demolition race, waarin Carroll en zijn maten –niet zelden per ongeluk in de tuin van de buren- stomdronken een paar wagens in de prak reden. Ook steevast aanwezig op een feestje: een haast industrieel aandoend vuurwerk.
De dramatische
De 227 miljoen euro –de grootste Amerikaanse lottopot ooit tot dan- die Jack Whittaker in 2002 won heeft hem niets dan ongeluk gebracht. Nochtans werd eerst gedacht dat de zakenman met het geld zou kunnen omspringen. Niets bleek minder waar. Kenmerkend was het nachtje dat Whittaker doorbracht in The Pink Pony, inderdaad een stripclub. Twee dieven sloegen de ruit van zijn wagen in en gingen er met 400.000 euro cash vandoor! Twee werknemers van de club werden later gearresteerd. Zij wilden drugs in zijn drankje gieten en hem daarna ontvoeren. Het ging van kwaad naar erger. Een 17-jarige vriend van de kleindochter van de Amerikaan overleed aan een overdosis drugs. De familie van de jongen hield Whittaker persoonlijk verantwoordelijk omdat hij zijn kleindochter voorzag van een wekelijks zakgeld van 1.800 euro. Een paar maand later werd ook de kleindochter met een overdosis dood aangetroffen. De rol van opa werd in de media breed uitgesmeerd. Begin dit jaar beweerde Whittaker dat dieven er met al zijn geld vandoor waren. Een verhaal dat door de autoriteiten sterk in twijfel wordt getrokken aangezien het zou betekenen dat ze met twaalf verschillende cheques in twaalf verschillende banken op één dag al het geld van de rekening haalden. Vermoedelijk diste Whittaker het verhaal zelf op om schuldeisers te ontlopen.
