maandag 27 augustus 2007

Kus mijn gat

Één groep heb ik deze festivalzomer tot mijn grote spijt misgelopen.
In de jaren 70 slaat de punk in Groot-Brittannië wild om zich heen. Kranten schreeuwen moord en brand. De latere Pogues-frontman Shane McGowan haalt de voorpagina’s van alle Britse kranten als in de zomer van ‘77 zijn oor wordt afgebeten tijdens een punkconcert. Hij is dan 20 jaar en zal even later punk en folk combineren als nooit tevoren.
Gepatenteerde dronkaard, poëtisch genie, marginale drugsverslaafde, het beste wat de Ierse muziek ooit heeft voortgebracht,… de meningen over McGowan zijn op zijn minst verdeeld te noemen. Van zijn gebit moet de man het alvast niet hebben. Gooi daar nog een fikse drug- en drankverslaving tegen aan en de polariteit ligt voor het grijpen. Wat McGowan met zijn Pogues gepresteerd heeft valt evenwel niet onder stoelen of banken te steken. Samen creëerden ze als het ware een nieuw genre en gaven ze de Ierse scène een nieuwe impuls. Tot op heden noemen groepen als Dropkick Murphy’s en Flogging Molly The Pogues als grootste voorbeeld. Heel wat van hun –vaak prachtige- songs worden als Iers cultureel erfgoed bestempeld.
Maar McGowan, drugs en vooral drank waren geen gezegende combinatie. De zanger moest vaak verstek laten gaan wegens stiepelzat, vergat heelder stukken tekst, viel om in het midden van een optreden of kotste tijdens een show het podium onder –en zong dan vaak zonder verpinken verder! Vele mensen –onder wie deze aangeslagen Luk Alloo- verloren dan ook alle geloof in hun held. Die veegde er duchtig zijn achterste aan. De naam Pogues komt niet voor niets van ‘Pogue Mahone’ wat in Ierland zoveel wil zeggen als kus mijn gat!
De mooiste ballade -en tevens mooiste kerstsong ooit- die de man produceerde moet wel Fairytale of New York zijn. Een nummer opgenomen met de ondertussen overleden Kirsty MacColl. Zij werd tijdens een zwempartij doodgevaren –of hoe schrijf je dat?- door een Mexicaan die met zijn boot rondsjeesde waar dat niet toegestaan was. Shane vat in de song één van zijn turbulente relaties samen. In een laatste wanhopige poging maakt hij de liefde van zijn leven zo warm en eenvoudig duidelijk dat hij niet zonder haar kan.
I can’t make it all alone, I 've built my dreams around you.

Geen opmerkingen: