vrijdag 30 november 2007

DDT

Gisteren te lezen op de webstek van De Standaard:
“VRT-televisiegezicht Martine Tanghe krijgt volgend jaar een eigen programma. Het zou gaan om een 'breed programma' waarin onder meer aandacht besteedt wordt aan consumentenzaken.”
Inderdaad, aandachtige lezer, een kemel van een dt-fout. Het heeft twee tot drie uur geduurd voor het euvel van de site verwijderd werd.
Waarom wij en getrainde professionals nog dt-fouten maken onderzocht het maandblad Klasse deze week.Volgens professor Dominiek Sandra van de Universiteit Antwerpen heeft het alles te maken met ons gigantisch woordgeheugen. Dat slaat woorden die we lezen op in ons brein. Woorden die we meer lezen, worden beter ingeprent en komen sneller naar boven. Herhaald komt in onze spelling vaker voor dan herhaalt en dus zullen we sneller geneigd zijn om hij herhaald te schrijven. Het gaat als het ware om een reflex. Als u een dt-fout maakt, bent u daarom nog geen beroerde speller.
Maar volgens wetenschappelijk medewerker Els Hendrickx van de K.U.L. is het vooral een kwestie van attitude. Als leerlingen of volwassenen echt aandacht aan hun spelling besteden, maken ze vaak veel minder fouten. In een sollicitatiebrief zal iemand zelden een dt-fout maken. Op een vakantiekaartje of brief des te vaker. De context doet dus veel.
Vraag blijft of correct spellen belangrijk is. Mensen communiceren steeds vaker op een losse manier met elkaar. SMS, MSN en mail staan niet zelden vol met fouten. Maar dat zijn dan ook vluchtige communicatiemiddelen. Vandaag geschreven, morgen vergeten. Bovendien heeft elke computer vandaag een spellingscorrector. Moet er dan nog zoveel nadruk gelegd worden op spelling?

Geen opmerkingen: